Uchwała Nr XXII/7/2001
Rady Powiatu w Kielcach
z dnia 28 maja 2001 roku
w sprawie przyjęcia „ Koncepcji programowej inwestycji drogowych na terenie Powiatu
Kieleckiego”.

Na podstawie art.4 ust.1 pkt 6 i art. 12 pkt.4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. 91 poz. 598 z późniejszymi zmianami) w związku z uchwałą Nr XI/32/99 Rady Powiatu w Kielcach z dnia 28 października 1999 r. w sprawie przyjęcia stanu i kierunków rozwoju społeczno-gospodarczego Powiatu Kieleckiego w świetle polityki regionalnej i uwarunkowań lokalnych, Rada Powiatu uchwala co następuje:

§ 1
Przyjmuje się „Koncepcję programową inwestycji drogowych na terenie Powiatu Kieleckiego” stanowiącą załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2
Wykonanie Uchwały powierza się Zarządowi Powiatu w Kielcach oraz Dyrektorowi Powiatowego Zarządu Dróg w Kielcach.

§ 3
Uchwała wchodzi w życie z dniem powzięcia.

Przewodniczący Rady
Henryk Mieczysław Milcarz





Koncepcja programowa
Inwestycje drogowe na terenie powiatu kieleckiego.

1. Kryteria podziału dróg powiatowych.
Sieć dróg powiatowych powiatu kieleckiego poddano podziałowi według określonych kryteriów na trzy kategorie: sieć podstawową, sieć uzupełniającą oraz drogi pozostałe.
Podziału dokonano w oparciu o następujące kryteria:

Kryteria ustawowe podziału dróg powiatowych:
- połączenia miast ze sobą,
- połączenia siedzib powiatów z siedzibami gmin,
- połączenia siedzib gmin ze sobą.

Kryteria poszerzone podziału dróg powiatowych:
- dłuższe ciągi drogowe, jednorodne, pełniące funkcję dróg dojazdowych do miejsc pracy,
ciągów obsługujących ruch turystyczny, drogi odciążające od ruchu lokalnego drogi
wyższych kategorii tzn. drogi alternatywne - miernik:> 10 km,
- drogi obsługujące dużą ilość jednostek administracyjnych (powiatów, gmin, sołectw) -
miernik: np. > 3 gmin, > 6 sołectw,
- krótkie odcinki dróg spinające układ sieci - miernik; połączenie dróg w/w z drogami
wyższych kategorii,
- krótsze odcinki dróg obciążone dużym ruchem turystycznym - np. dojazd do Św. Krzyża,
Jaskini „Raj”, obsługa zbiorników wodnych „Chańcza”, „Cedzyna”,
- drogi obciążone ruchem komunikacji publicznej.

Klasyfikacja dróg powiatowych wg przyjętych kryteriów przedstawiona została w załączniku nr 1 „Sieć podstawowa” oraz nr 2 „Sieć uzupełniająca” do „Koncepcji programowej”.
Pozostałe odcinki dróg powinny być sukcesywnie przeklasyfikowane na drogi gminne, co przyczyni się do lepszego ich utrzymania przez zainteresowane ich jakością władze gminne.
Wybrana sieć dróg powiatowych powinna być poddana modernizacji wg następujących priorytetów:
- otwarcie i spójność zewnętrzna powiatu - nawiązanie do dróg krajowych i wojewódzkich,
- zapewnienie wewnętrznej spójności powiatu - obsługa obszarów bez dostępu do dróg
wyższych kategorii,
- aktywizacji gospodarczej terenu w sąsiedztwie drogi wraz z możliwością powstania nowych
terenów inwestycyjnych,
- osiągnięcie wysokich, europejskich standardów dróg, a w szczególności :
a) likwidacja miejsc niebezpiecznych,
b) korekty tras dróg na odcinkach nie spełniających warunków technicznych,
c) poszerzenie elementów drogi (jezdni, poboczy, pasów drogowych),
d) wzmocnienie nawierzchni na odcinkach dróg o dużym udziale ruchu ciężkiego.

Plan realizacyjny na lata 2001-2006
Do realizacji w okresie najbliższego czasu - w latach 2001 - 2006 wytypowane zostały cztery ciągi - podstawowe oraz dwa rezerwowe.
Dla trzech pierwszych podstawowych ciągów drogowych przeprowadzona zostanie analiza szczegółowa wraz z określeniem analizy SWOT, koncepcją programową realizacji oraz studium wykonalności i ocena wpływu na środowisko.
Wytypowane ciągi podstawowe:
A/ Ciąg nr I
Ciąg ten składa się z odcinków trzech dróg przebiegających przez teren trzech gmin powiatu kieleckiego (Daleszyce, Pierzchnica, Chmielnik):
- droga nr 15541 Suków-Pierzchnica-Chmielnik
- droga nr 15517 Górno-Daleszyce-Borków na odcinku Daleszyce - Borków
- droga nr 15124 Chmielnik-Stopnica na odcinku Chmielnik - granica powiatu.

B/Ciąg nr II
Ciąg ten składa się z jednej drogi przebiegającej przez ten teren dwóch gmin (Piekoszów-Łopuszno):
- droga nr 15687 Mieczyn-Piekoszów na odcinku Gnieżdziska (skrzyżowanie z drogą wojewódzką nr 728)-Piekoszów.

C/ Ciąg nr III
Ciąg składający się z trzech odcinków dróg przebiegających przez trzy gminy (Mniów, Strawczyn, Łopuszno):
- droga nr 15657 Stąporków-Mniów- Ruda Strawczyńska na odcinku granica powiatu-Ruda
Strawczyńska,
- droga nr 15616 Kuźniaki-Dobrzeszów-Skarbice- Mnin na odcinku Kuźniaki- skrzyżowanie z drogą nr 15689,
- droga nr 15689 Snochowice-Podewsie-skrzyżowanie z drogą nr 15616.

D/ Ciąg nr IV
Ciąg ten stanowi jedna droga nr 15534 Pierzchnica-Raków-Bogoria na odcinku Pierzchnica - granice powiatu.

Ciągi rezerwowe:
A/ ciąg nr I
- droga nr 15470 Samsonów - Miedziana Góra,
- droga nr 15644 na odcinku Samsonów - gr. powiatu

B/ ciągi nr II
- droga nr 15499 Cedzyna-Leszczyny
- droga nr 15497 Mąchocice-Św. Katarzyna.

Uzasadnienie wyboru ciągów podstawowych.
Wytypowane ciągi podstawowe stanowią połączenie ważnych ośrodków gminnych i miejskich powiatu między sobą i z ośrodkami o podobnym charakterze z poza powiatu kieleckiego. Wymienić tu można ośrodki miejskie: Chmielnik, Stąporków, a pośrednio także Kielce, oraz ośrodki gminne: Pierzchnica, Daleszyce, Stopnica, Piekoszów, Strawczyn, Mniów, Raków, Bogoria, charakteryzujące się znaczną koncentracją mieszkańców - rezultaty i efekty modernizacji dróg na tych terenach będą miały zdecydowanie większy zasięg niż na innych obszarach. Duża koncentracja ludności w połączeniu z niedostateczną ilością ciągów pieszych to z kolei niskie bezpieczeństwo na drogach.

Rozpatrywane tereny to także obszary o jednej z największych stóp bezrobocia: Mniów (16,1%), Łopuszno (12,5%), Chmielnik (12,1%), Daleszyce (11,8%) przy średniej powiatu 10,7% (bezrobotni w ogólnej liczbie ludności).
Wybrane drogi charakteryzują się wzmożonym ruchem ciężkim wynikającym z usytuowanych w obszarach oddziaływania zakładów przemysłu wydobywczego i budowlanego i ogólnie dużym natężeniu ruchu pojazdów: droga nr 15541- 506 pojazdów na dobę, nr 15517 - 485, nr 15657 - 458 (według pomiarów PZD na wybranych odcinkach).
Gmina Pierzchnica jest w zasadzie najgorzej położonym ośrodkiem gminnym pod względem dostępności komunikacyjnej - brak bezpośredniego dostępu do sieci dróg krajowych i wojewódzkich. Wynika stąd konieczność zapewnienia dobrej jakości połączenia z siecią dróg nadrzędnych, co zostanie zrealizowane przez modernizację ciągu drogowego nr I oraz ciągu nr IV.
Drogi nr 15517 i 15541 charakteryzują się również na niektórych odcinkach bardzo dużą wypadkowością wynikającą ze złego stanu technicznego.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że drogi wchodzące w skład analizowanych ciągów w większości położone są na obszarach chronionego krajobrazu i w chwili obecnej wpływają w sposób negatywny na środowisko naturalne objęte w tych obszarach szczególną troską.
Zaproponowane w dalszej części opracowania rozwiązania modernizacyjne w znaczący sposób pozwolą na ograniczenie tego wpływu.
Przyjęcie do dalszych rozważań właśnie tych trzech ciągów drogowych pozwoli z jednej strony na zlikwidowanie ich negatywnego oddziaływania na otoczenie, a z drugiej strony przyniesie największe efekty zarówno drogowe jak i te rozumiane w szerszym ujęciu.

Koncepcja modernizacji wytypowanych trzech podstawowych ciągów drogowych.
Proponuje się, aby modernizacją wytypowanych ciągów drogowych objąć w szczególności ujednolicenie szerokości jezdni do wartości 6 m lub 5,5 wraz z podniesieniem nośności na odcinkach, na których jest ona niższa od 80 kN/oś oraz dostosowanie szerokości poboczy do minimalnej szerokości 1,25 m dla drogi klasy G i 1,0 m dla drogi klasy Z. Na odcinkach o większej szerokości poboczy proponuje się ujednolicenie do istniejących szerokości.
Propozycja ta wynika z faktu, że na części dróg klasy G szerokość ta wynosi 2 m, a na niektórych drogach klasy Z-1,5 m.
Zmodernizować wytypowane ciągi poprzez położenie na całej długości nowej nawierzchni mineralno asfaltowej o szerokości 6 m, lub 5,5 m. Na odcinkach o większych szerokościach jezdni zachować istniejące parametry szerokościowe.

Poszerzenia jezdni wykonać z podbudową gwarantującą nośność 100kN/oś. Położenie dodatkowej nawierzchni na odcinkach o nośności 80 kN/oś pozwoli na uzyskanie jednolitej nawierzchni o dobrych parametrach technicznych i dodatkowe zwiększenie nośności również do 100 kN/oś.

Na odcinkach o niskiej nośności zakłada się podnieść ten parametr poprzez położenie oprócz warstwy nawierzchni warstwy podbudowy o grubości 10 cm. Na etapie projektu technicznego zaleca się przeprowadzenie badań stanu istniejącej podbudowy celem ewentualnego skorygowania zakresu robót.
Przy modernizacji należy zadbać o korekty łuków, w szczególności tych, które nie posiadają krzywych przejściowych.
Zakłada się przyjąć następujące parametry modernizacyjne:
1- kategoria gruntu V-VI
2- standard nawierzchni II
3- głębokość podbudowy:
a) na poszerzeniach jezdni 53 cm z czego:
- 25 cm warstwy odsączającej (piasek),
- 20 cm podbudowy pomocniczej (kruszywo łamane),
- 8 cm podbudowy zasadniczej (mieszanka mineralno asfaltowa standard II)
b) na odcinkach o nośności poniżej 80 kN/oś:
- 10 cm podbudowy zasadniczej (mieszanka mineralno asfaltowa standard II),
4-grubość nawierzchni
a) na poszerzeniach
- 6 cm warstwy wiążącej,
- 5 cm warstwy ścieralnej,
b) na odcinkach o nośności 80 kN/oś
- 6 cm warstwy wiążącej,
- 5 cm warstwy ścieralnej
c) na odcinkach o nośności poniżej 80 kN/oś
- 6 cm warstwy wiążącej,
- 5 cm warstwy ścieralnej,
5 - pobocza gruntowe z mieszanek piaszczysto-gliniastych o grubości 20 cm
a) dla dróg klasy G-6 - min. 1,25 m
b) dla dróg klasy Z-6 - min. 1,0 m.

Proponuje się również, aby na niektórych odcinkach dróg (przedstawionych w dalszej części koncepcji) wybudować chodniki o szerokości 1,5 m lub 1,25 m oraz poprawić odwodnienie jezdni za pomocą rowów lub na niektórych odcinkach (określonych w dalszej części koncepcji) poprzez wybudowanie kanalizacji deszczowej z jednoczesnym poszerzeniem jezdni do 7 m lub wykonanie ścieków ulicznych na podsypce cementowo-piaskowej.
Szacunek w większości kosztów wykonano w oparciu o ceny jednostkowe robót budowlanych stanowiące załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa, a dnia 26.09.2000 r. w sprawie kosztorysowych norm nakładów rzeczowych, cen jednostkowych robót budowlanych oraz cen czynników produkcji dla potrzeb sporządzania kosztorysu inwestorskiego (Dz.U. z 2000 r. Nr 114, poz. 1195).

Zakresy robót na drogach wyszczególnione zostały w następującym rozbiciu:
- nawierzchnie na istniejących szerokościach,
- poszerzenia jezdni (podbudowa wraz z nawierzchnią),
- pobocza,
- chodniki wraz ze ściekiem ulicznym lub kanalizacją deszczową i poszerzeniami jezdni o 1m
- rowy,
- znaki poziome,
- roboty pozostałe (przepusty, zjazdy do posesji, wycinka drzew, zatoki autobusowe, poziome
urządzenia ograniczające prędkość).

Koszty modernizacji
Koszt modernizacji ciągu Nr I 22 000 000,00
Ogółem modernizacji poddanych zostanie 35,32 km dróg.
Średni koszt modernizacji 1 km drogi wynosi w zaokrągleniu 623 000 zł.

Koszt modernizacji ciągu Nr II 12 000 000,0 zł
Ogółem modernizacji poddanych zostanie 15,438 km dróg.
Średni koszt modernizacji 1 km drogi wynosi w zaokrągleniu 777 000 zł.

Koszt modernizacji ciągu Nr III 15 000 000,00 zł
Ogółem modernizacji poddanych zostanie 24,77 km dróg.
Średni koszt modernizacji 1 km drogi wynosi w zaokrągleniu 606 000 zł.


Podsumowanie
Opracowany program rozwoju sieci drogowej powiatu jednoznacznie klasyfikuje całą sieć drogową zarówno według kryteriów ustawowych jak i z punktu widzenia znaczenia dla rozwoju całego powiatu określając sieć dróg podstawowych, uzupełniających i odcinków o niższej randze, które w zasadzie mogłyby być drogami gminnymi.
Program uwzględnia nie tylko potrzeby rozwojowe powiatu kieleckiego, ale bierze pod uwagę także problemy komunikacyjne powiatów sąsiednich. Dwa z trzech wybranych ciągów drogowych to zadania międzypowiatowe o znaczącym zasięgu terytorialnym.
Modernizację wytypowanych trzech ciągów dróg powiatowych, a w szczególności jej efekty można rozpatrywać w trzech zasadniczych kategoriach: drogowej, środowiskowej i społecznej.
Zakładany w programie zakres modernizacji dróg pozwala z jednej strony na ujednolicenie parametrów technicznych rodzaju i szerokości nawierzchni, podniesienia nośności, a z drugiej przyczyni się do podniesienia poziomu bezpieczeństwa ruchu poprzez budowę ciągów pieszych, poprawę oznakowania, korektę niebezpiecznych łuków, uporządkowanie systemu odwadniania, poprawę stanu poboczy.
Efekty poprawy stanu technicznego dróg będą natychmiastowe. Poprawie ulegnie płynność ruchu, komfort jazdy oraz skróci się czas podróżowania.
Efekty te znajdą bezpośrednie przełożenie na stan środowiska naturalnego. Większa płynność jazdy, krótszy czas przejazdu to mniejsza miejscowa emisja spalin oraz obniżenie poziomu hałasu. Można przyjąć, że wymierne efekty modernizacji dla środowiska naturalnego wynosić będą około 10% zarówno w odniesieniu do emisji jak i do hałasu.
Podniesienie standardu podróżowania, komfort jazdy, lepsze połączenie z siecią dróg nadrzędnych to z kolei wzrost atrakcyjności inwestycyjnej obszarów przyległych do drogi. Efekty w tym zakresie odczują zarówno zwykli mieszkańcy powiatu jak i lokalni przedsiębiorcy. Bezpieczna droga o dobrej jakościowo nawierzchni może zachęcić do transportu materiałów wrażliwych na wstrząsy, a tym samym na lokalizację związanych z tym nowych przedsiębiorstw i powstanie nowych miejsc pracy. na potwierdzenie można przytoczyć przykład jednego z miast północnej części województwa, gdzie zły stan techniczny dróg zadecydował o wycofaniu się inwestora z budowy zakładu produkującego delikatne podzespoły elektroniczne.
Modernizacja dróg powiatowych przyczyni się także do rozwoju działalności agroturystycznej na terenach wiejskich oraz umożliwi generalnie wzrost atrakcyjności turystycznej rejonu modernizowanych ciągów drogowych. Lepszy standard podróżowania to potencjalne przestawienie się ruchu turystycznego w wymienianych wyżej turystycznych tras samochodowych z dróg wojewódzkich na powiatowe i kolejne otwarcie dla inwestycji turystycznych i powstanie nowych miejsc pracy.
Podsumowując można stwierdzić, że pozytywny lub negatywny wizerunek zarówno gminy, powiatu jak i jakiegokolwiek